Клеримед 500 мг № 14 табл п/плён оболоч

Сипаттама

Дәрілік препаратты медициналық қолдану жөніндегі нұсқаулық (Қосымша парақ)

Клеримед

Саудалық атауы

Клеримед

Халықаралық патенттелмеген атауы

Кларитромицин

Дәрілік түрі, дозасы

Үлбірлі қабықпен қапталған 250 мг, 500 мг таблеткалар

Фармакотерапиялық тобы

Жүйелі қолдануға арналған инфекцияға қарсы препараттар. Жүйелі қолдануға арналған бактерияға қарсы препараттар. Макролидтер,

линкозамидтер және стрептограминдер. Макролидтер. Кларитромицин.

АТХ коды J01FA09

Қолданылуы

Клеримед сезімтал микроорганизмдерден туындаған инфекцияларды емдеуге қолданылады:

- жоғарғы тыныс жолдарының инфекциялары (синусит, фарингит)

- төменгі тыныс жолдарының инфекциялары (жедел және созылмалы бронхит, пневмония)

- тері мен жұмсақ тіндердің инфекциялары, қалыптыдан орташа ауырлық дәрежесіне дейін (фолликулит, тілменің қабынуы, целлюлит және т.б.)

- Mycobacterium avium немесе Mycobacterium intracellulare туындатқан диссеминацияланған немесе оқшауланған микобактериялық инфекциялар

- Mycobacterium chelonae, Mycobacteriumfortuitum немесе Mycobacterium kansasii туындатқан оқшауланған инфекциялар

- он екі елі ішектің ойық жарасы ((Helicobacter Pylori эрадикациясы, біріктірілген ем құрамында)

Қолдануды бастағанға дейін қажетті мәліметтер тізбесі

Қолдануға болмайтын жағдайлар

- бактерияға қарсы макролидтерге, препараттың қосымша компоненттеріне жоғары сезімталдық

- астемизолмен, цизапридпен, пимозинмен, терфинадинмен қатар қолдану

(QT аралығының ұзаруы мүмкін)

- тикагрелормен, ранолазинмен, қастауыш алкалоидтарымен (эрготамин, дигидроэрготамин), колхицинмен, ішуге арналған мидозоламмен бірге пайдалану

- CYP3A4 – ловастатин, симвастатин қатысуымен метаболизденетін ГМГ-КоА редуктазамен (статиндер) қатар қолдану (өйткені, рабдомиолизді қоса алғанда, миопатияның дамуқаупін арттырады)

- анамнездегі QT аралығының ұзаруы немесе пируэттік тахикардияны қоса,қарыншалық аритмия

- гипокалиемия (QT аралығының ұзаруы мүмкін)

- бүйрек функциясының бұзылуымен қатар бауырдың ауыр жеткіліксіздігі

- жүктілік және лактация кезеңі

- 18 жасқа дейінгі балалар мен жасөспірімдер (бояғышы бар болғандықтан)

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Дәрілік өзара әрекеттесулерінің салдары ауыр болуы мүмкін болғандықтан,кларитромицинмен бірге қолдануға мүлде болмайтын препараттар

Цисаприд, пимозид, астемизол және терфенадин. Кларитромицинді және цизапридті бірге қолданған кезде цисаприд деңгейінің жоғарылауы байқалады, бұл QT аралығының ұзаруына және қарыншалық тахикардияны, жүрекшелер фибрилляциясын және пируэттік тахикардияны қамтитын жүрек аритмиясына әкеліп соғады. Осындай әсерлер кларитромицинді пимозидпен, терфенадинмен, астемизолмен бірге қолданған кезде байқалады.

Эрготамин/дигидроэрготамин. Кларитромицинмен бірге қолданған кезде қастауышпен жедел улану симптомдары (қантамырлардың тарылуы, орталық жүйке жүйесін қоса, аяқ-қолдың және басқа тіндердің ишемиясы түрінде көрініс беретін) білінген. Кларитромицинді және осы аталған дәрілік заттарды бірге қолдануға болмайды.

ГМГ-КоА редуктаза тежегіштері (статиндер). Кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен қатар қолдануға болмайды, өйткені бұл статиндер CYP3A кеңінен метаболизденеді. Рабдомиолизді қоса,миопатияның даму қаупін арттырады.

Басқа дәрілік заттардың кларитромицинге ықпалы

CYP3A индукторлары (рифампицин, фенитоин, карбамазепин, фенобарбитал, шайқурай) кларитромициннің метаболизмін жылдамдатады, бұл оның концентрациясының субтерапиялыққа дейін төмендеуіне, және тиімділігінің азаюына әкеледі. Бұдан бөлек, CYP3A индукциялайтын басқа дәрілік заттардың, кларитромицинің CYP3A тежеуі есебінен жоғарылауы мүмкін деңгейлерін бақылауға алу қажет болуы мүмкін. Рифабутинді және кларитромицинді бір мезгілде қолдану рифабутин деңгейінің жоғарылауына және қан сарысуындағы кларитромицин деңгейінің төмендеуіне әкеледі,сондай-ақ увеиттің даму қаупі артады.

Эфавиренц, невирапин, рифампицин, рифабутин және рифапентин. P450 цитохромы метаболизм жүйесінің индуктор-препараттары кларитромициннің метаболизмін жылдамдатуы, сол арқылы, бір мезгілде 14-ОН-кларитромициннің (микробиологиялық тұрғыда бұл да белсенді болып табылатын метаболитінің) деңгейлерін арттыра отырып, оның плазмалық концентрациясын азайтуы мүмкін. Кларитромицин және 14-ОН-кларитромицин әртүрлі микробиологиялық белсенділікпен сипатталатындықтан, әртүрлібактерияларға қатысты алғанда, күтілетін емдік әсеріне жетпеуі де мүмкін.

Этравирин. Бірге қолдану кезінде кларитромициннің концентрациясы этравириннің әсерімен төмендейді, бұл кезде әсер етуші метаболиттің (14-ОН-кларитромициннің) концентрациясы жоғарылайды. 14-OH-кларитромицин Mycobacterium avium кешеніне(MAC) қатысты алғанда белсенділігі азырақ болғандықтан, аталған қоздырғышқа қарсы жалпы белсенділік өзгеруі мүмкін. Сондықтан, MAC емдеу кезінде кларитромицинге баламалы препаратты қарастыру керек.

Флуконазол. Флуконазолды күніне 200 мг дозада және кларитромицинді күніне 2 рет 500 мг дозада қатарлас қолдану кларитромициннің тепе-тең күйдегі (C_min) орташа ең аз концентрациясының және "концентрация-уақыт" қисығы астындағы ауданының(AUC) сәйкесінше 33% және 18% ұлғаюына әкеледі. Белсенді метаболит 14-OH-кларитромициннің С_min флуконазолды қатарлас енгізу кезінде елеусіз өзгереді. Кларитромициннің дозасын түзету қажет емес.

Ритонавир. Ритонавирді әр 8 сағат сайын 200 мг дозада және кларитромицинді әр 12 сағат сайын 500 мг дозада қатарлас енгізу, кларитромицин метаболизмінің айқын білінетін тежелуіне әкеледі. Ритонавирді қатарлас енгізу кезінде кларитромициннің C_max көрсеткіштері 31%, C_min –182%, AUC - 77% ұлғаяды. Бұл ретте 14-ОН-кларитромицин түзілуінің толық тежелуі байқалған. Кларитромициннің емдік ауқымы кең болғандықтан, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде дозаны түзету талап етілмейді. Алайда бүйрек функциясы бұзылған пациенттерде дозаны креатинин клиренсіне байланысты түзету қажет (креатинин клиренсі 30-дан 60 мл/мин дейін - кларитромициннің дозасы 50%-ға төмендетілуі тиіс; креатинин клиренсі < 30 мл/мин - кларитромициннің дозасы 75%-ға төмендетіледі). Кларитромицинді күніне 1000 мг-ден асатын дозада қабылдау қажет болғанда, қабылдауды ритонавирмен қатарластырмау керек.

Бүйрек функциясы төмендеген науқастарда ритонавирді, фармакокинетиканы күшейтетін дәрі ретінде, атазанавир мен саквинавирді қоса алғанда басқа АИТВ-протеаза тежегіштерімен бірге қабылдаған кезде, дозаны осылай түзету қажет.

Кларитромициннің басқа дәрілік заттарға ықпалы

CYP3A-байланысты өзара әрекеттесулер.

CYP3A ферментінің тежегіші болып табылатын кларитромицинді және CYP3A-мен алғаш метаболизденетін препаратты бір мезгілде қолдану соңғысының қан плазмасындағы концентрациясының артуына әкелуі мүмкін, ол, өз кезегінде, оның емдік әсерін және жағымсыз реакцияларын да күшейтуі немесе ұзартуы мүмкін.

Кларитромицинді препараттар - CYP3A субстраттарымен бірге, әсіресе егер соңғыларының емдік ауқымы тар (мысалы, карбамазепин) және/немесе осы энзиммен экстенсивті түрде метаболизденсе,қолданған кезде сақтық танытқан жөн. Осы препараттардың дозасын өзгерту және, мүмкіндігінше, сарысулық концентрацияларына мұқият мониторинг жүргізу қажет болуы мүмкін.

Төменде берілген дәрілік препараттар немесе препараттар тобы белгілі бір CYP3A изоферментімен метаболизденетіні белгілі немесе солай деп болжанады: альпразолам, астемизол, карбамазепин, цилостазол, цизаприд, циклоспорин, дизопирамид, қастауыш алкалоидтары, ловастатин, метилпреднизолон, мидазолам, омепразол, ішуге арналған антикоагулянттар (мысалы, варфарин), психозға қарсы атипиялық препараттар (мысалы, кветиапин), пимозид, хинидин, рифабутин, силденафил, симвастатин, такролимус, терфенадин, триазолам және винбластин. Бұл тізім толық емес.

Өзара әрекеттесудің осындай механизмі Р₄₅₀ цитохромы жүйесінің басқа изоферментімен метаболизденетін фенитоинді, теофиллинді және вальпроатты қолданған кезде байқалды.

Аритмияға қарсы препараттар (хинидин, дизопирамид). Кларитромицинмен бір мезгілде қолданған кезде пируэттік тахикардия туындауы мүмкін. ЭКГ бақылау қажет (QT аралығының ұзару қаупіне байланысты). Кларитромицинмен бір мезгілде қолданған кезде хинидиннің және дизопирамидтің сарысулық деңгейлерін бақылау керек. Кларитромицинді және дизопирамидті қатарлас қолданған кезде гипогликемияның да дамуы мүмкін, сондықтанқандағы глюкоза деңгейіне мониторинг қажет.

Ішуге арналған гипогликемиялық дәрілер/инсулин. Натеглинидті және репаглинидті кларитромицинмен бірге қолданған кезде, кларитромицинCYP3A ферментін тежеуі мүмкін, бұл гипогликемияға әкеледі. Қандағы глюкоза деңгейіне мұқият мониторинг қажет.

Омепразол. Кларитромицинді (әр 8 сағат сайын 500 мг) және омепразолды (күніне 40 мг) бірге қолданған кезде омепразолдың қан плазмасындағы тепе-тең концентрациясының жоғарылауы байқалады(C_max, AUC_0-24, жәнеТ_1/2сәйкесінше 30%, 89% және 34% ұлғаюы). Асқазанның рН орташа 24 сағаттық мәні омепразолды монотерапия ретінде енгізгенде 5,2, және омепразолды кларитромицинмен бірге енгізгенде 5,7 құрайды.

Силденафил, тадалафил және варденафил. Бұл фосфодиэстераза тежегіштері кем дегенде ішінара, CYP3A ферментімен метаболизденеді, оны бір мезгілде енгізілген кларитромицин бөгеуі мүмкін. Кларитромицинмен бірге қолдануолардың концентрациясының ұлғаюына әкеледі. Сондықтан, силденафилді, тадалафилді және варденафилді кларитромицинмен қатар енгізген кезде, олардың дозасын төмендету мүмкіндігін қарастыру қажет.

Теофиллин және карбамазепин. Кларитромицинмен бір мезгілде қолданған кезде айналымдағы теофиллин немесе карбамазепинконцентрациясының орташа ұлғаюы байқалады.Дозасын төмендету қажет болуы мүмкін.

Толтеродин. Метаболизмінің негізгі жолы P450 цитохромының 2D6 изоформасы (CYP2D6) арқылы жүреді. Дегенмен, CYP2D6-сыз субпопуляцияда анықталған метаболизмі CYP3A арқылы қамтамасыз етіледі.CYP3A тежелуі толтеродин концентрациясының елеулі ұлғаюына әкеледі. Кларитромицинмен бірге қолданукезінде толтеродин дозасын төмендету қажет болуы мүмкін.

Триазолобензодиазепиндер (мысалы, алпразолам, мидазолам, триазолам)

Мидазоламды таблеткалар түріндегі кларитромицинмен (күніне 2 рет 500 мг) бірге енгізген кезде, мидазоламның AUC көрсеткіштері вена ішіне енгізуден кейін 2,7 есе және ішу арқылы енгізгеннен кейін 7 есе ұлғаяды. Ішуге арналған мидазоламды және кларитромицинді қатарлас қолданудан аулақ болу керек. Мидазоламды кларитромицинмен бірге вена ішіне енгізгенде, дозаны түзету үшін пациенттің жай-күйіне мониторингті қамтамасыз ету қажет. Триазолам мен алпразоламды қоса, CYP3A метаболизденетін басқа бензодиазепиндерді бірге қолданған кезде де осыған ұқсас сақтық шаралары қажет. Метаболизмі CYP3A-ға тәуелді емесбензодиазепиндердің (темазепам, нитразепам, лоразепам)кларитромицинмен клиникалық мәнді өзара әрекеттесу ықтималдығы аз.

Кларитромицинді және триазоламды қатарлас қолданған кезде орталық жүйке жүйесі (ОЖЖ) тарапынан ұйқышылдық, сананың шатасуы сияқты реакциялар болуы мүмкін. Пациенттің жай-күйіне мониторинг ұсынылады.

Басқа дәрілік препараттармен өзара әрекеттесуі

Аминогликозидтер. Кларитромицинді басқа отоуытты препараттармен, әсіресе аминогликозидтермен қатарлас қолданған кезде сақ болу керек.

Колхицин. Колхицин CYP3A және эффлюкстік Р-гликопротеин (Рgp) тасымалдаушының субстраты болып табылады. Кларитромицин және CYP3A мен Pgp тежейтін басқа макролидтер, колхицинмен қатарлас қолданған кезде, колхициннің қандағы концентрациясының ұлғаюына әкеледі.

Дигоксин. Дигоксин эффлюкстік тасымалдаушының, Р-гликоротеиннің (Pgp) субстраты болып табылады. КларитромицинPgp тежейтіні белгілі. Оларды қатарлас енгізген кезде дигоксиннің қандағы концентрациясы ұлғаяды. Әлеуетті фатальді аритмияны қоса, дигоксиннен улану симптомдары пайда болуы мүмкін. Қатарлас емнің бүкіл кезеңінде қандағы дигоксин деңгейіне тұрақты мониторинг қажет.

Зидовудин. Таблетка түріндегі кларитромицинді және зидовудинді бір мезгілде ішу арқылы қолдану, АИТВ-инфекцисын жұқтырған ересектерде, зидовудиннің тепе-теңдік күйдегі концентрациясының төмендеуіне әкелуі мүмкін. Кларитромицин бір мезгілде енгізілетін ішуге арналған зидовудиннің сіңуіне кедергі жасайтындықтан, дозалау режимін (әрбір препаратты қабылдау арасында 4 сағаттық үзіліс) қолдану арқылы мұндай өзара әрекеттесуді болдырмауға болады.Кларитромицинді вена ішілік инфузия жолымен енгізген кезде мұндай өзара әрекеттесудің ықтималдығы аз.

Фенитоин және вальпроат. КларитромицинніңCYP3A метаболизденбейтін (мысалы, фенитоин және вальпроат) препараттармен, олардың қан сарысуындағы деңгейлерін арттыра отырып,өзара әрекеттесуі туралы мәліметтер бар. Бұл препараттардың қан сарысуындағы деңгейлеріне мониторинг ұсынылады.

Екіжақты дәрілік өзара әрекеттесу

Атазанавир. Совместное введение кларитромицинді (күніне 2 рет 500 мг) атазанавирмен (күніне 1 рет 400 мг) бірге енгізу кларитромицин концентрациясының 2 есе артуына және атазанавирдің AUC мәнінің 28%-ға артуымен қатар 14-OH-кларитромицин концентрациясының 70%-ға төмендеуіне әкеледі. Кларитромицинді қабылдау үшін «емдік терезесі» үлкен болғандықтан, бүйрек функциясы қалыпты пациенттерде дозасын төмендету қажет емес. Бүйрек функциясы төмендеген пациенттерде (креатинин клиренсі минутына 30-дан 60 мл-ге дейін) кларитромициннің дозасы 50%-ға төмендетілуі тиіс, креатинин клиренсі< 30 мл/мин болса, кларитромициннің дозасы 75%-ға төмендетілуі тиіс. Күніне 1000 мг-ден асатынкларитромициннің дозаларын протеаза тежегіштерімен бір мезгілде енгізбеу керек.

Кальций өзекшелерінің блокаторлары. Гипотензияның даму қаупіне байланысты, кларитромицинді және CYP3A4 метаболизденетін кальций өзекшелерінің блокаторларын (мысалы, верапамил, амлодипин, дилтиазем) қатар енгізген кезде сақтық таныту қажет. Дәрілік өзара әрекеттесу салдарынан кларитромициннің де, кальций өзекшелерінің блокаторларының да плазмадағы концентрациялары ұлғаюы мүмкін, бұл ретте гипотонияның, брадиаритмияның және лактоацидоздың пайда болуы мүмкін.

Итраконазол. Кларитромицин мен итраконазол CYP3A субстраты және тежегіші болып табылады, бұл екі жақты дәрілік өзара әрекеттесуге әкеледі. Кларитромицин итраконазолдың плазмалық деңгейлерін арттырады, ал итраконазол болса кларитромициннің плазмалық деңгейін жоғарылатады. Итраконазол мен кларитромициндібір мезгілде қабылдайтын пациенттерде препараттардың күшейген немесе ұзаққа созылған фармакологиялық әсерінің белгілері мен симптомдарын анықтау үшін жай-күйлеріне мониторингті қамтамасыз ету керек.

Саквинавир. Кларитромицин және саквинавир CYP3A субстраттары және тежегіштері болып табылады, бұл екі жақты дәрілік өзара әрекеттесуге әкеледі. Кларитромицинді (күніне 2 рет 500 мг) саквинавирмен (күніне 3 рет 1200 мг) бірге енгізген кезде, саквинавирдің тепе-тең күйдегі AUC және C_max мәндері саквинавирді монотерапия ретінде қолданған кезде алынған мәндерден 177%-ға және 187%-ға жоғары болды. Кларитромициннің AUC және C_max мәндері кларитромицинді монотерапия ретінде қолданған кезде алынған мәндерденшамамен 40% жоғары болды. Аталған препараттарды шектеулі уақыт ішінде зерттелген дозаларда/құрамда қатарлас қолдану кезінде дозаны түзету талап етілмейді. Препаратты жұмсақ желатинді капсулалар түрінде пайдаланғандағы дәрілік өзара әрекеттесулерді зерттеу нәтижелері, қатты желатинді капсулалардағы саквинавирді пайдаланғанда байқалған әсерлерді көрсетпейді. Кларитромицинді саквинавирмен және ритонавирмен бірге енгізген кезде ритонавирдің кларитромицинге әлеуетті ықпалын ескеру керек.

Арнайы ескертулер

Клеримед, ең алдымен, бауыр арқылы шығарылатындықтан, препаратты бауыр функциясы бұзылған пациенттерге, сондай-ақ орташа немесе ауыр бүйрек жеткіліксіздігі бар пациенттерге тағайындаған кезде сақтық таныту қажет.

Кларитромицинді қолданған кезде бауыр ферменттері деңгейінің жоғарылауын, гепатоцеллюлярлы және (немесе) сарғаюмен/сарғаюсыз холестаздық гепатитті қоса, бауыр дисфункциясы дамуы мүмкін. Бұл бұзылыс ауыр болуы мүмкін және, әдетте, қайтымды болады.

Жалпы алғанда, күрделі негізгі аурулармен және (немесе) басқа гепатоуытты препараттарды қатарлас қабылдаумен байланысты өліммен аяқталған бауыр жеткіліксіздігінің дамыған жағдайдары белгілі. Анорексия, сарғаю, несептің күңгірттенуі, қышыну, ішті саусақпен басқанда ауырғыштық сияқты белгілер мен симптомдар пайда болғанда препаратты қабылдауды дереу тоқтатып, дәрігерге қаралу керек.

Жалған жарғақшалы колиттің дамуы туралы, макролидтерді қоса, бактерияға қарсы барлық препараттарды дерлік қолданған кезде хабарланған, мұндайдаахуалдың ауырлық дәрежесі жеңілден өмірге қауіп төндіретінге дейін сипатталуы мүмкін. Clostridium difficile (CDAD) туындатқан диареяның дамуы туралы ақпарат кларитромицинді қоса, іс жүзінде бактерияға қарсы барлықпрепараттарды қолданған кезде хабарланды. Мұндайда, пациенттің жай-күйінің ауырлық дәрежесі жеңілден өмірге қауіп төндіретінге дейін бағалануы мүмкін. Бактерияға қарсы препараттармен емдеу ішектің қалыпты микрофлорасын өзгертеді, бұл Clostridium difficile (CDAD) шамадан тыс өсуіне әкеледі. CDAD бактерияға қарсы препараттарды қолданғаннан кейінгі диареясы бар барлық пациенттерде қарастыру қажет. Анамнезге мұқият талдау қажет, өйткені бактерияға қарсы ем жүргізілгеннен кейін екі айдың ішінде COAD пайда болған жағдайлар туралы хабарланған. Осылайша, Клеримедпен емдеу аясында диарея пайда болған жағдайда, қолдануға көрсетілімдеріне қарамастан, препаратты қабылдауды тоқтатып, тиісті емді бастау керек.

Ішектің перистальтикасын тежейтін препараттарды қолданудан аулақ болған жөн.

Колхициннің уытты әсерінің күшеюі салдарынан, оның ішінде өліммен аяқталған, әсіресе егде пациенттерде (оның ішінде бүйрек жеткіліксіздігі аясында) кларитромицинді және колхицинді қатар қолдануға болмайды.

Кларитромицин мен триазолбензодиазепиндерді (мысалы, триазолам, және в/і мидазолам) қатар қолданған кезде сақтық таныту керек.

Кларитромицинді басқа отоуытты препараттармен, әсіресе аминогликозидтермен қатарлас қолданған кезде сақ болу керек. Вестибулярлық және есту функцияларына, емдеу кезінде және емдеуден кейін мониторингті қамтамасыз ету керек.

QT аралығының ұзаруы. Кларитромицинді қоса, макролидтермен емдеу кезінде жүректің ұзаққа созылған реполяризациясы және QT аралығының ұзаруы байқалды,олар жүрек аритмиясы мен пируэттік тахикардияның (torsades de pointes) даму қаупіне әкеледі. Келесі жай-күйлердің қарыншалық аритмия (torsades de pointes қоса) даму қаупін жоғарылатуы мүмкіндігінен, кларитромицинді сақтықпен тағайындау керек:

- жүректің ишемиялық ауруы, ауыр жүрек жеткіліксіздігі, өткізгіштіктің бұзылуы немесе клиникалық мәнді брадикардиясы бар пациенттерге

- электролиттік теңгерімінің бұзылуы, мысалы, гипомагниемиясы бар пациенттерге (гипокалиемия кезінде кларитромицинді тағайындауға болмайды)

- QT аралығының ұзаруына әкелетін дәрілік заттарды бір мезгілде қабылдайтын пациенттерге.

Кларитромицинді астемизолмен, цизапридпен,пимозидпен, сондай-ақ терфендинмен қатар қолдануға болмайды.

Кларитромицин туа біткен немесе бұрын тіркелген QT аралығының ұзаруы бар, сондай-ақ анамнезінде қарыншалық аритмиясы бар пациенттерге тағайындалмауы тиіс.

Жүрек–қан тамырлық жағымсыз аяқталуқаупін бағалау бойынша эпидемиологиялық зерттеулер ауытқымалы нәтижелер көрсетті. Кейбір бақылау зерттеулерінде кларитромицинді қоса, макролидтерді қолдануға байланысты, аритмия дамуы, миокард инфарктісі және жүрек-қан тамырларынан өлім жағдайықаупі анықталды. Кларитромицинтағайындағанда алынған ақпаратты және емнің артықшылығынескеру керек.

Streptococcus pneumoniaeмакролидтерге төзімділігінің дамуын ескеріп, кларитромицинді ауруханадан тыс пневмонияны емдеуге тағайындаған кезде қоздырғыштың препаратқа төзімділігін анықтау қажет. Аурухана ішілік пневмонияны емдеу үшін кларитромицинді қосымша бактерияға қарсы тиісті препараттармен біріктіріп қолдану керек.

Тері мен жұмсақ тіндердің инфекцияларын, ауырлық дәрежесі төменнен орташаға дейін, көбінесе Staphylococcus aureus және Streptococcus pyogenes туындатады, олар макролидтерге төзімді болуы мүмкін. Сондықтан, қоздырғыштың препаратқа сезімталдығын анықтау қажет.

Бета-лактамдық бактерияға қарсы препараттарды пайдалану мүмкін болмаған жағдайларда (мысалы, аса жоғары сезімталдық болуына байланысты), бірінші таңдалатын препарат бактерияға қарсы басқа препараттар, мысалы, клиндамицин болуы мүмкін. Қазіргі уақыттамакролидтер пенициллинмен емдеу мүмкін болмаған жағдайларда, тері мен жұмсақ тіндердің инфекцияларының жекелеген түрлерін ғана емдеуге пайдаланылады (Corynebacterium minutissimum туындатқан инфекциялар, кәдімгі безеу (acne vulgaris), тілменің қабынуы сияқтылар).

Кларитромицинмен емдеу кезеңінде анафилаксия, Стивенс-Джонсонсиндромы, уытты эпидермалық некролиз, DRESS-синдром немесе Шенлейн-Генох ауруы сияқты күрделі жедел аса жоғары сезімталдық реакциялары туындаған жағдайда, кларитромицинмен емді дереу тоқтату және тиісті емдеуді бастау керек.

Кларитромицинді CYP3A4 цитохром ферментін индукциялайтын препараттармен бірге тағайындаған кезде сақ болу керек.

ГМГ-КоА редуктаза тежегіштері (статиндер): кларитромицинді ловастатинмен немесе симвастатинмен қатар қолдануға болмайды. Кларитромицинді басқа статиндермен тағайындағанда сақтық таныту керек, өйткені кларитромицин мен статиндерді бірге қабылдаған пациенттердерамбдомиолиз жағдайлары тіркелген. Кларитромицинмен емдеу қажет болған жағдайда, ловастатинді немесе симвастатинді пайдаланып емдеуді кларитромицинмен емдеу кезеңінде тоқтата тұру керек.

Кларитромицинді басқа статиндермен тағайындағанда сақтық таныту керек. Кларитромицинді статиндермен қатар қолданбаса болмайтын жағдайда, статиннің ең төмен дозасын тағайындау немесе CYP3A метаболизміне тәуелсіз статинді (мысалы, флувастатин) қолдану мәселесін қарастыру ұсынылады.

Миопатия белгілері мен симптомдарының бар-жоғын білуге пациенттердің жай-күйіне ұдайы мониторинг қажет.

Кларитромицинді және ішуге арналған қант төмендететін препараттарды (мысалы, сульфонилуриаз) және (немесе) инсулинді қатар қабылдау едәуір айқын гипогликемияға әкелуі мүмкін. Қандағы глюкоза деңгейіне мұқият мониторинг тұсынылады.

Кларитромицинді ішуге арналған антикоагулянттармен (мысалы, варфарин) қатар енгізген кезде күрделі қан құйылудың пайда болу және Халықаралық қалыптасқан қатынас (ХҚҚ) көрсеткішінің, сондай-ақ протромбиндік уақыттың елеулі ұлғаю қаупі бар. Кларитромицинмен және ішуге арналған антикоагулянттармен емдеудің бүкіл курсы бойында бұл көрсеткіштерге тұрақты мониторинг қажет.

H. Pylori инфекциясын емдеу үшін кларитромицинді қолданғанда, осыған ұқсас кез келген басқа бактерияға қарсы препараттардағы сияқты, микроорганизмдердің төзімділігі болуы мүмкін.

Бұдан өзге, кларитромицинді тағайындаған кезде кларитромицин мен макролидтер тобындағы басқа препараттардың, сондай-ақ линкомицин мен клиндамициннің арасында айқаспалы төзімділіктің болу ықтималдығын ескеру керек.

Педиатрияда қолдану

Құрамында «Хинолинді сары» бояғыш болуына байланысты, Клеримед 18 жасқа толмаған пациенттерге қолданылмайды.

Жүктілік және лактация кезеңі

Клеримедті пайда/қауіп арақатынасын мұқият бағалағаннан кейін, өте қажет жағдайларда ғана болмаса, әсіресе жүктіліктің бірінші триместрінде жүкті әйелдерге тағайындамау керек.

Емдеу кезеңінде емшек емізуді тоқтату керек, өйткені кларитромицин және оның белсенді метаболиті емшек сүтіне өтеді. Емшек емізу кезінде қолданудың қауіпсіздігі анықталмаған.

Дәрілік заттың көлік құралыннемесе қауіптілігі зормеханизмдерді басқару қабілетіне ықпал ету ерекшеліктері

Көлік құралын немесе қауіптілігі зор механизмдерді басқару алдында препараттыңбас айналу, сананың шатасуы, кеңістіктегі бағдарсыздық сияқты жағымсыз әсерлерінің дамуы мүмкіндігін ескеру қажет.

Қолдану жөніндегі нұсқаулар

Дозалау режимі

Тамақтануға байланыссыз, ішке қабылдау керек.

Ересектерге, тәулігіне 2 рет 250 мг-ден, 7 күн бойы.

Ауыр инфекцияларда дозаны тәулігіне 2 рет 500 мг дейін арттыруға болады.

Микобактериялық инфекция - бастапқы дозатәулігіне 2 рет500 мг-ден.

3-4 апта бойы клиникалық немесе бактериологиялық жауап болмаса, дозанытәулігіне 2 рет1000 мгдейін арттыруға болады.

ЖИТС-пен науқастарда Mycobacterium avium кешені (MAC) туындатқандиссеминацияланған инфекцияларды емдеудіпрепаратты қолданудыңклиникалық және микробиологиялық артықшылығы байқалып тұрғанда жалғастыра беру керек. Клеримедті микобактерияға қарсы басқа препараттармен үйлестіріп пайдалану керек.

Он екі елі ішектің ойық жаралы ауруы бар науқастарда Helicobacter Pylori эрадикациясы -ересектерге емдеудің мынадай сызбасы тағайындалады:

Пациенттердің ерекше топтары

Бүйрек функциясының бұзылуы (креатинин клиренсі минутына 30 мл-ден аз) дозаны жартысына дейін азайту керек, яғни: тәулігіне 1 рет250 мг-ден; біршама ауыр инфекцияларды емдегенде тәулігіне 2 рет250 мг-ден.

Бұл пациенттерді емдеу курсы 14 күннен аспауы тиіс.

Бауыр функциясының бұзылуы

Бауырдың орташа немесе ауыр зақымдануы бар пациенттерде, қалыпты бүйрек функциясы сақталған жағдайда, дозаны түзету қажет емес.

Емдеу ұзақтығы

Емдеу курсы орта есеппен 6-14 күн.

Артық дозаланған жағдайда қолданылуы қажет шаралар

Симптомдары: жүрек айну, құсу, диарея.

Анамнезінде биполярлы бұзылысы бар науқаста психикалық жай-күйдің өзгеруі, параноидальді мінез-құлық, гипокалиемия, гипоксимия жағдайлары орын алды.

Емі: асқазанды шаю, симптоматикалық ем.

Басқа да макролидтер сияқты, кларитромициндішығару үшінгемодиализді немесеперитонеальді диализді қолданудың тиімді болу ықтималдығы аз.

ДП стандартты қолдану кезінде көрініс беретін жағымсыз реакциялар сипаттамасы және осы жағдайда (қажет болса) қабылдау керек шаралар

а) кларитромицинмен емдеуге байланысты ең жиі, кең таралған жағымсыз реакцияларға іштің ауыруы, диарея, жүрек айнуы, құсу, дәмнің бұрмалануы жатады. Бұл реакциялар, әдетте, елеусіз білінеді және макролидтік бактерияға қарсы препараттардың белгілі қауіпсіздік бейінімен үйлесімді.

Бұрын болған микобактериялық инфекцияларымен және онсыз пациенттерде осы реакциялардың пайда болу жиілігінде айтарлықтай айырмашылықтар байқалған жоқ.

б) кларитромицинді қолданумен байланысы бар болуы мүмкін жағымсыз реакциялар, пайда болу жиілігі бойынша бөлінген:

Жиі (>1/100 - <1/10)

- диспепсия, жүрек айну, құсу, диарея⁹, іштің ауыруы

- ұйқысыздық

- дисгевзия, бас ауыру, дәмнің бұрмалануы

- қантамырлардың кеңеюі¹

- бауыр сынамалары көрсеткіштерінің өзгеруі

- бөртпе, гипергидроз

Жиі емес (>1/1000 - <1/100)

- кандидоз

- гастроэнтерит²

- қынаптық инфекциялар

- лейкопения, нейтропения⁴, тромбоцитемия³, эозинофилия⁴

- анафилактоидты реакция¹

- аса жоғары сезімталдық реакциялары

- анорексия, тәбеттің төмендеуі

- мазасыздық, күйгелектік³

- естен тану¹, дискинезия¹, бас айналу, ұйқышылдық, тремор

- естудің бұзылуы, құлақтағы шуыл

- жүрек жеткіліксіздігі ұстамасы¹, жыпылықтағыш аритмия¹,

QT аралығының ұзаруы⁷, экстрасистолалар¹, жүрек қағысының жиілеуі

- бронх демікпесі¹, мұрыннан қан кету², өкпе эмболиясы¹

- ауыздың құрғауы, стоматит, глоссит, эзофагит¹, кекіру, метеоризм⁴

гастроэзофагеальді рефлюкстік ауру, гастрит, прокталгия², іш қату,

- холестаз⁴, гепатит⁴, АЛТ, АСТ, гамма глутамилтрансфераза⁴ деңгейлерінің жоғарылауы

^-буллезді дерматит¹, қышыну, есекжем, дақты-папулезді бөртпе³

^-бұлшықет түйілуі³, тірек-қимыл аппаратының сіресуі¹, миалгия²

- қандағы креатинин¹, мочевина деңгейлерінің жоғарылауы¹

- жалпы дімкәстік ⁴, гипертермия³, астения, кеуденің ауыруы ⁴, қалтырау⁴,

шаршау ⁴

- қандағы альбумин мен глобулин арақатынасының бұзылуы¹, сілтілік фосфатаза⁴, лактатдегидрогеназа⁴ деңгейлерінің жоғарылауы

Жиілігі белгісіз (*жағымсыз әсерлердің пайда болу жиілігін қолда бар деректер бойынша бағалау мүмкін емес)

- жалған жарғақшалы колит, тілменің қабынуы

- агранулоцитоз, тромбоцитопения

- анафилаксиялық реакциялар, ангионевроздық ісіну

- психоздық бұзылулар, сананың шатасуы, өзін-өзі танымау, депрессия, бағдарсыздық, елестеулер, әдеттен тыс түстер көру, мания

- конвульсиялар, агевзия, паросмия, аносмия, парестезиялар

- кереңдік

- пируэттік тахикардия⁷, қарыншалық тахикардия⁷, жүрекшелер фибрилляциясы

- қан құйылу⁸

- жедел панкреатит, тілдің және тістердің түсінің өзгеруі

- бауыр жеткіліксіздігі¹⁰, сарғаю

- Стивенс-Джонсон синдромы⁵, уытты эпидермалық некролиз⁵,

дәрілік есекжем (эозинофилиямен қатар жүретін), жүйелі зақымдану симптомдары (DRESS-синдром), акне

- қаңқа бұлшықеттерінің жедел некрозы (рабдомиолиз)²’¹¹, миопатия

- бүйрек жеткіліксіздігі, интерстициальді нефрит

- Халықаралық қалыптасқан қатынастың жоғары мәндері⁸,

протромбиндік уақыттың ұлғаюы⁸

- несеп түсінің өзгеруі

¹инъекция үшін ерітінді дайындауға арналған ұнтақ түріндегі Кларитромицинді қолданудан кейін хабарланған жағымсыз реакциялар

²әсер етуі ұзартылған таблеткалар түріндегі Кларитромицинді ғана қолданудан кейін хабарланған жағымсыз реакциялар

³ суспензия дайындауға арналған түйіршіктер түріндегі Кларитромицинді ғана қолданудан кейін хабарланған жағымсыз реакциялар

⁴тез босап шығатын таблеткалар түріндегі Кларитромицинді ғана қолданудан кейін хабарланған жағымсыз реакциялар

⁵'⁷'^9,10 тармағын қараңыз: a)

⁶'⁸'¹¹ тармағын қараңыз: в)

в) жекелеген жағымсыз реакциялардың сипаттамасы:

Қосымша мәліметтер

Дәрілік препараттың құрамы

Бір таблетканың құрамында

белсенді зат –257,00 мг және 515,50 мг кларитромицин (сәйкесінше 250,00 мг және 500,00 мг сусыз кларитромицинге баламалы )

қосымша заттар: микрокристалды целлюлоза, сусыз коллоидты кремнийдің қостотығы,натрий кроскармеллозасы,повидон, стеарин қышқылы,тальк, магний стеараты,

Қабығы: гипромеллоза, пропиленгликоль, сорбитан моноолеаты, құрғақ ванильді хош иістендіргіш, титанның қостотығы(Е171) хинолинді сары бояғыш (Е104), гидроксипропилцеллюлоза, сорбин қышқылы.

Сыртқы түрінің, иісінің, дәмінің сипаттамасы

Сопақша пішінді, екі беті дөңес, сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, бір жағында сындыру сызығы бар, ядросының өлшемі 14 х 8 мм (250 мг дозасы үшін) таблеткалар.

Сопақша пішінді, екі беті дөңес, сары түсті үлбірлі қабықпен қапталған, ядросының өлшемі 19 х 10 мм (500 мг дозасы үшін) таблеткалар.

Шығарылу түрі және қаптамасы

7 таблеткаданполивинилхлоридті/поливинилдихлоридті үлбірден және алюминий фольгадан жасалған пішінді ұяшықты қаптамаға салынған.

2 пішінді қаптамадан медициналық қолдану жөніндегі мемлекеттік және орыс тілдеріндегі нұсқаулықпен бірге картон қорапшаға салынған.

Сақтау мерзімі

3 жыл

Жарамдылық мерзімі өткеннен кейін қолдануға болмайды!

Сақтау шарттары

Құрғақ, жарықтан қорғалған жерде, 25 °С-ден аспайтын температурада сақтау керек.

Балалардың қолы жетпейтін жерде сақтау керек!

Дәріханалардан босатылу шарттары

Рецепт арқылы

Дәріханалар

Қалалар